van mij hoeft t niet

Matthieu

06-12-2004 12:20

Kerstmis 2004 wat zal t worden.
Was het voorgaande jaren nog een beetje enerverend om wat
te organiseren met kerst, dit jaar hoeft t niet meer.
Afgelopen jaren (en vele jaren daarvoor) vierden we altijd de kerst
vredig thuis , dat wil zeggen mijn vrouw en ik en mijn moeder.
Vredig thuis voor de buis, hapje, spelletje, kerstdineetje en dat was t
Altijd vrij traditioneel en altijd maar samen.
Door het ontbreken van broers of zussen was het nooit zo een sprektakel.
We hebben wel eens wat jaartjes dat er iemand erbij uitgenodigd werd.
Maar echt voor ons was t niet nodig.
Waarom deze negatieve houding over kerst ? ,.wel :
Paar maanden terug is er een soort dementie bij mijn moeder vastgesteld ( ze is pas 80 geworden ) Met behulp van medicijnen is het goed te doen.,
In het begin had ze veel last van halucinaties maar is nu gelukkig nagenoeg weg.
Enpassant vertelde de gyriator ons nog even dat we langs de longarts moesten want er was wat onduidelijk en had extra onderzoek nodig.
vorige week na verschillende onderzoeken werd het medegedeeld,
longkanker en kwaadaardig.
Hoe lang nog te gaan en wat de mogelijkheden zijn is nog niet bekend.
wat is uberhaubt mogelijk bij iemand van 80 jaar.
Kun je je voorstellen wat ons kerstgevoel geeft dit jaar ?
is het de laatste maal ? is het iets om extra te vieren….
Het is allemaal zo dubbel……
Ik heb het verschrikkelijk druk met een eigen bedrijf,
Mijn vrouw nog drukte met wat examens die gedaan zijn.
en dan de gezondheid en zorg van je moeder.
Ik klaag niet….ik ben blij dat ik dat ouwe mensje nog bij me heb
en redelijk tussendoor tijd kan vrijmaken om even langs te wippen,,,,,
maar hoe ik de “vrolijke”kerstdagen door moet weet ik niet.
Iemand die me maar een klein ideetje of suggestie aan de hand kan doen
zal ik eeuwig dankbaar zijn .
ik moest t even kwijt
groetjes en liefs,
Matthieu
Sorcha

07-12-2004 10:19

Vorig jaar hebben wij een beetje in dezelfde situatie gezeten, alleen was mijn moeder niet aan het dementeren (ze was 53), maar longkanker had ze wel en ook verspreid door haar lichaam. Ze heeft een aantal chemokuren gehad.
Vorig jaar had ze tijdens de kerst niet lang meer te leven, maar ze wilde heel graag een kerstboom en versiering, dus hebben mijn man en ik vanalles gekocht en hebben samen haar huisje gezellig gemaakt. Ik had appelflappen voor haar gebakken, want die lustte ze altijd zo graag en ondanks het verdriet hebben we een paar uurtjes samen een soort van kerst gevierd.
Dit jaar wordt dus onze eerst kerst zonder haar, maar ik wil wel kerst vieren.
Het is al zo donker en een beetje stilstaan bij kerst, eventueel boom maar vooral de lichtjes geven me een soort troost. Ik hoef geen groots diner, dat deden we toch al nooit, maar wel een beetje dat samenzijn, kachel aan, lichtjes en kaarsjes aan en mooie muziek op de achtergrond of een gezellige film op tv.
Ik wens jullie heel veel kracht en vier misschien geen feest, maar het feit dat jullie nog samenzijn en herinner je dan de mooie dingen. Plan geen grote dingen, want dat brengt stress met zich mee, maar doe die kleine dingen de muziek, de kaarsjes, iets waar jullie allemaal van houden, even een moment van rust.
Matthieu

07-12-2004 19:20

helemaal mee eens sorcha !
de eerste kerst zonder mijn vader (nu 7 jaar terug)
weet ik ook nog goed.
Het voelt koud maar ook zo heerlijk warm
want je weet dat hij op een wolk meekijkt.
tenminste dat ervaar je zo.
Je doet alles zoals je het bij hem ook altijd gedaan hebt.
Natturlijk heb je ook je verdriet en pijn, het gemis dat
iemand ontbreekt en niet kan delen,
De warmte zit in je hart, je herinneringen zijn
je dierbaar.
Een traantje is voor mij altijd nog de diamant van de ziel !!
jij ook sterkte Sorcha !
Maak er ook wat moois van in deze verschrikkelijke wereld.
vind je rust bij de gedachte aan je moeder !
liefs
matthieu
Annet

09-12-2004 10:22

Hoi Matthieu,
Als ik jullie was zou ik heel veel moed gaan verzamelen om toch een leuke kerst te vieren met je moeder. Bij mijn schoonvader van 83 werd begin juli geconstateerd dat hij 3 tumoren in zijn hoofd had. En inderdaad wat kun en ga je op die leeftijd nog doen. Wij hebben niets meer ondernomen en dat wilde hij zelf ook niet. Probeer de tijd die je nog hebt veel samen te delen. Probeer dus kerst te vieren anders blijft het je hele leven bij dat je dit jaar geen kerst hebt gevierd i.v.m. de ziekte van je moeder. Probeer nu het nog kan te genieten van elkaar.Mijn schoonvader is 14 november overleden en ik mis hem verschrikkelijk. Ik ben wel heel blij dat wij de laatste maanden van zijn leven heel bewust met elkaar beleeft hebben. Ik weet haast zeker dat als je dit jaar “gewoon” kerst viert met je moeder dat je daar later tevreden op terug kijkt.
Heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd en kop op!!!
Matthieu

09-12-2004 17:24

ik heb op die manier mijn vader verloren
ik bedoel , de laatste paar maanden zeer intensief geleefd te hebben met hem en veel over de dood en leven met elkaar te bespreken.
Ik ken het gevoel wat je hier beschrijft en het is
inderdaad mijn intentie er iets leuks en gezelligs van te maken !
en elke dag te genieten zolang het kan !!
Annet ik wens je veel sterkte toe na dit kort geleden overleiden
van je schoonvader.
liefs
matthieu
Nimf

10-12-2004 22:23

Matthieu, sterkte.
Wij, als gezin, hebben dit jaar zoveel trappen na gehad van de schoonfamillie dat het-al klinkt het hard- als een echte verlossing zou komen als iemand daarvan zou overlijden.Ik ga niet in op details, dat zijn ze niet waard, maar schoonouders hebben de deur dichtgegooid, wij hebben 'm met de sleutel op slot gedaan en de sleutel weggegooid.
Want je kunt wel roepen dat je niks meer met ze te maken wil hebben, maar het zijn net kleuters, dan gaan ze op de meest ongepaste momenten negatieve aandacht trekken.Daar helpt niks tegen, behalve de dood.

van mij hoeft t niet

Matthieu

Sorcha

Matthieu

Annet

Matthieu

Nimf